ASGP (1997), vol. 67: 429-437
THE LUBLINIEC FRACTURE ZONE: BOUNDARY OF THE UPPER SILESIA AND MALOPOLSKA MASSIFS, SOUTHERN POLAND
Anna MORAWSKA
Institute of Geological Sciences, Polish Academy of Sciences, Twarda 51/55, 00-818 Warszawa, Poland
Morawska, A., 1997. The Lubliniec Fracture Zone: boundary of the Upper Silesia and Malopolska Massifs, southern Poland. Ann. Soc. Geol. Polon., 67: 429-437.
Abstract: The Paleozoic complexes at the northern margin of the Upper Silesian Coal Basin (USCB) subcrop under thin cover of Mesozoic rocks. They have been pierced by many boreholes. Nevertheless, their geologic structure is not fully understood. Integration of geological, geophysical and cartographic data including teledetection allowed to make a complex structural analysis. A discontinuous structure of E-W trend has been localised in the Paleozoic and basement strata and referred to as the Lubliniec Fracture Zone. It is marked by an en echelon pattern of geophysical lineaments (gaps and displacements).The latter have been formed due to complex wrench movements of crustal blocks bordering this zone.
The position of the Lubliniec Fracture Zone suggests the following structural connections: 1) it makes a boundary between the crustal blocks - the Malopolska and Upper Silesian massifs; 2) it possibly links the Odra lineament in the west with the Kraków lineament in the east; 3) a watershed runs along this deep fault zone between Odra and Warta river basins, which points to longlasting tectonic activity and neotectonic processes.
Abstrakt: Przedmiotem opracowania są utwory paleozoiczne występujące w północnym obrzeżeniu Górnośląskiego Zagłębia Węglowego i leżące płytko pod mezozoikiem. Zostały one nawiercone znaczną ilością wierceń, ale ich struktura jest ciągle niejasna. Wykorzystanie danych geologicznych, geofizycznych oraz różnorodnych opracowań i metod kartograficznych, włącznie z teledetekcją, pozwoliły na przeprowadzenie kompleksowej analizy strukturalnej. W jej wyniku zlokalizowano w paleozoiku i głębszym podłożu subrównoleżnikową strukturę nieciągłą, nazwaną tu rozłamem lublinieckim. Został on stwierdzony na podstawie zmiany układu kulisowych lineamentów geofizycznych (przerw i przesunięć), pomiędzy Lublińcem a Myszkowem, które mogą obrazować efekt tektonicznych, różnokierunkowych ruchów odbywających się na granicy dwóch bloków.
Pozycja rozłamu lublinieckiego pozwala sugerować następujące związki geotektoniczne: 1) stanowi on granicę między blokami w głębszym podłożu - jest granicą pomiędzy masywem małopolskim i masywem górnośląskim; 2) łączy się z lineamentem Odry na zachodzie i Krakowa na wschodzie; 3) wzdłuż linii rozłamu przebiega dział wodny I rzędu pomiędzy Odrą i Wartą, co wskazuje na długotrwale utrzymującą się aktywność tektoniczną w tej strefie i procesy neotektoniczne.
