ASGP (1997), vol. 67: 237-247
AGE AND PALAEOENVIRONMENT OF THE KOSCIELISKA MARL FORMATION (LOWER CRETACEOUS) IN THE TATRA MOUNTAINS, POLAND: PRELIMINARY RESULTS
Mariusz KĘDZIERSKI & Alfred UCHMAN
Institute of Geological Sciences, Jagiellonian University, Oleandry 2a, 30-063 Kraków, Poland
Kędzierski, M. & Uchman, A., 1997. Age and palaeoenvironment of the Koscieliska Marl Formation (Lower Cretaceous) in the Tatra Mountains, Poland: preliminary results. Ann. Soc. Geol. Polon., 67: 237-247.
Abstract: The Koscieliska Marl Formation is a characteristic lithostratigraphic unit of the lower Sub-Tatric Unit in the Tatra Mountains. It consists mostly of marlstones and calcilutites and subordinately of calcarenites and sandstones, and contains the Valanginian through early Aptian nannofossils. Moreover, one sample contains calcareous nannoplankton from the Aptian/Albian boundary. The reverse position of beds is proved on the base of nannoplankton succession in the type locality of the formation in the Dolina Koscieliska Valley. Trace fossils and sedimentological observations indicate a well-oxygenated environment below the maximum wave base during sedimentation of these deposits. The nannoplankton assemblage is typical of the Tethyan realm. Some influence of the Boreal realm is suggested during Late Valanginian and Late Hauterivian.
Abstrakt: Formacja margli z Kościeliskiej (fm) jest charakterystyczną jednostką litostratygraficzną płaszczowiny reglowej dolnej w Tatrach. Zbudowana jest ona głównie z margli, kalcylutytów i podrzędnie z kalkarenitów i piaskowców. Zawiera ona nannoskamieniałości wskazujące na wiek od walanżynu po apt dolny. Ponadto jedna próba zawiera nannoplankton z przełomu aptu i albu. Wiekowe następstwo nannoskamieniałości wskazuje na odwrócenie warstw w części profilu typowego w Dolinie Kościeliskiej. Skamieniałości śladowe wskazują na dobrze utlenione środowisko depozycji osadów, położone poniżej maksymalnej podstawy falowania. Zespół nannoplanktonu jest charakterystyczny dla prowincji tetydzkiej. W późnym walanżynie i w późnym hoterywie nastąpiło prawdopodobnie połączenie ze zbiornikiem borealnym.