ASGP (1997), vol. 67: 257-270
CENOMANIAN TO LOWER EOCENE DEEP-WATER AGGLUTINATED FORAMINIFERA FROM THE ZUMAYA SECTION, NORTHERN SPAIN
Wolfgang KUHNT (1) & Michael A. KAMINSKI (2)
1) Geologish-Paläontologisches Institute, CAU, Olshausenstr. 40, 24118 Kiel, Germany;
2) Research School of Geological & Geophysical Sciences, Birkbeck College & University College London, Gower St. London, WC1E 6BT, U.K.
Kuhnt, W. & Kaminski, M. A., 1997. Cenomanian to Lower Eocene deep-water agglutinated Foraminifera from the Zumaya Section, Northern Spain. Ann. Soc. Geol. Polon., 67: 257-270.
Abstract: An analysis of 71 samples from the Zumaya Section of northern Spain ranging in age from Cenomanian to lower Eocene enabled us to calibrate the biostratigraphic ranges of Deep-Water Agglutinated Foraminifera (DWAF) to the standard planktonic foraminiferal zonal schemes. Comparison with the standard "Geroch and Nowak" zonation of DWAF provides further evidence for the supraregional validity of this zonation, as well as new information on the palaeobiogeography of many of the species first described from the Flysch Carpathians. The nominate taxa of six of the seven Turonian-Palaeocene DWAF zones defined by Geroch and Nowak (1984) were observed in their proper stratigraphic succession at Zumaya (the Ammobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, Goesella rugosa, Hormosina ovulum gigantea, and Spiroplectammina spectabilis zones of Geroch & Nowak). Only the index taxon of the lower Paleocene Rzehakina fissistomata Zone was not observed, however this zone may be recognised based on alternate criteria (the last occurrence of Goesella rugosa). The benthic foraminiferal extinction at the Palaeocene/Eocene boundary is proposed as an alternate criterion to delimit the top of the Spiroplectammina spectabilis Zone.
Abstrakt: Analiza 71 próbek z profilu Zumaya w północnej Hiszpanii, obejmującego utwory od cenomanu do dolnego eocenu, pozwoliła na wyznaczenie zasięgów stratygraficznych głębokowodnych otwornic aglutynujących oraz na korelacje tych zasięgów ze standardową biozonacją opartą na otwornicach planktonicznych. Analizując zasięgi otwornic aglutynujących z tego profilu profilu potwierdzono uniwersalny charakter biozonacji zaproponowanej przez Gerocha i Nowaka (1984) oraz stwierdzono jej przydatność również dla obszarów pozakar-packich. Praca dostarcza także nowych danych z zakresu paleobiogeografii gatunków otwornic aglutynujących, opisanych z fliszu karpackiego. Badania potwierdziły następstwo stratygraficzne pięciu poziomów (Ammobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, Goesella rugosa, Hormosina ovulum gigantea oraz Spiroplectammina spectabilis sensu Geroch & Nowak) opartych na gatunkach wyznaczonych jako przewodnie przez Gerocha i Nowaka (1984). Jedynie gatunek indeksowy dla dolnopaleoceńskiego poziomu Rzehakina fissistomata nie został znaleziony w badanym profilu. W pracy zaproponowano zastępcze kryterium do wyznaczenia poziomu Rzehakina fissistomata zanik gatunku Goesella rugosa. Zanik licznych gatunków otwornic bentonicznych na granicy paleocenu i eocenu może być dodatkowym kryterium do wyznaczenia górnej granicy poziomu Spiroplectammina spectabilis.
