ASGP (1997), vol. 67: 135-154
BIOSTRATIGRAPHY AND PALEOENVIRONMENTAL ANALYSIS OF BENTHIC FORAMINIFERA AND RADIOLARIANS IN PALEOGENE VARIEGATED SHALES IN THE SKOLE UNIT, POLISH FLYSCH CARPATHIANS
Krzysztof BĄK (1), Marta BĄK (2), Stanisław GEROCH & Maciej MANECKI (3)
1) Institute of Geography, Cracow Pedagogical University, Podchorazych 2, 30-084 Kraków, Poland; e-mail: sgbak at cyf-kr.edu.pl
2) Institute of Geological Sciences, Jagiellonian University, Oleandry 2a, 30-063 Kraków, Poland; e-mail: mbak at if.uj.edu.pl
3) Department of Geology, Kent State University, Kent, Ohio 44242, USA
Bąk, K., Bąk, M., Geroch, S. & Manecki, M., 1997. Ann. Soc. Geol. Polon., 67: 135-154.
Abstract: We studied the Paleocene to middle Eocene variegated shales in the Skole Unit of the Polish flysch Carpathians at the Dylagowka sections in order to understand their depositional environments, using data on agglutinated foraminifera, Radiolaria and mineralogy. These deposits have been placed in the Paleocene Rzehakina fissistomata foraminiferal Zone, and in the lower through middle Eocene Glomospira spp. Assemblage Zone, Saccamminoides carpathicus Zone, and Reticulophragmium amplectens Zone of Geroch and Nowak (1984) which we correlate with the Buriella clinata, Phormocyrtis striata striata and Theocotyle cryptocephala radiolarian zones.
The deposition of variegated shales took place below the calcite compensation depth in the lower bathyal zone. The foraminiferal morphogroup and radiolarian faunal analyses indicate that paleoenvironmental changes during the Paleocene through middle Eocene caused changes in sedimentation rates, in nutrient supply, and oceanic circulation. The "Radiolaria Flood" in lower and middle Eocene deposits may have been caused by a change of surface circulation in the Carpathian basins, emphasised by the relatively slow rate of sedimentation below the CCD, and the mineralogy of fine-grained sediments were conducive to the preservation of radiolarian sceletons.
Abstrakt: Przeprowadzono analizę zespołów otwornic aglutynujących, radiolarii oraz składu mineralogicznego pstrych łupków w dwóch profilach jednostki skolskiej, w polskich Karpatach fliszowych. Celem badań była biostratygrafia tych osadów oraz rekonstrukcja warunków paleośrodowiska. Pstre łupki należą do poziomu Rzehakina fissistomata (paleocen), poziomu zespołowego Glomospira spp., oraz poziomów: Saccamminoides carpathicus i Reticulophragmium amplectens (dolny i środkowy eocen). Odpowiadają one 3 poziomom radiolariowym: Buriella clinata, Phormocyrtis striata striata i Theocotyle cryptocephala.
Sedymentacja pstrych łupków miała miejsce poniżej CCD, w strefie dolnego batiału. Analiza morfogrup otwornic aglutynujących i zespołów radiolarii wskazuje na zmiany paleośrodowiska w czasie paleocenu-środkowego eocenu, związane ze zmianami w tempie sedymentacji, dostawie nutrientów i cyrkulacji oceanicznej. Bardzo liczna obecność radiolarii w pstrych łupkach jest związana ze zmianą cyrkulacji powierzchniowej w basenach karpackich we wczesnym i środkowym eocenie. Efekt ten został podkreślony przez niskie tempo sedymentacji osadów, poniżej CCD, a także skład petrograficzny, drobnoziarnistych osadów, sprzyjający zachowaniu skorupek radiolarii.
